Öyle hırpalandım ki bir hoyratın elinde
Güz değdi dallarıma soğuklara vuruldum
İffetliydi duruşum kaldım elin dilinde
Duraklayıp kalsam da yoruldukca yoruldum

Acımı dindirmedi ne sarmam ne de deşmem
Ne fayda sağlardıki açık olanı eşmem
Gerçi olmadım bir gün olanlara bin pişman
Kabuğuma çekildim, dürüldükce dürüldüm

Alnım hep açık gezdim bilemedim suçumu
Ne kimse beni sordu, ne ben döktüm içimi
İnsaf etmedi hain anlamadı acımı
Kan kaybeden yürekle serildikce serildim

Sarılmadı nedense hep oyuldu bu yara
Yanan yanğın yerinde olmuştum hare hare
Bir müslüman olmadı bu derdime bir çare
İyi gündekilere darıldıkca darıldım

Yinede şükür Rabbim olanlar oldu geçti
Acısı kolay değil ok gibi deldi geçti
Düşmanıma lafım yok dostlarım güldü geçti
Takmaz gibi olsamda kırıldıkca kırıldım.

Leylican & Leyla Yıldırım