ipek mendilsin tenimde, hoşnutum senden
bir kalem yakınlığı, bir kitap dostluğu
sıcacık merhabasın, gülücüklü bir bakış
ılık ılık sularsın tepemden akan
ayaklarımın ucunda son bulmayan devinim


ılık sularsın yüreğimde kuş ötüşü
martı kanatlarısın, ben engin deniz
değer değer uçarsın tüm içtenliğimi
bir damla alırsın özgür damlalarımdan
en had safhalarını yıkarsın ruhunun


gecesin içinde ay olan olmayan
yakarsın odamda sönmüşse lâmba
aralık kalan pencereden üflese rüzgâr
ince yerinden kırılır gönlün
gidersin


ayrılık bu olmalı, bir eşi sayrılığın
ipek mendil bir anı, bir duyu kuş ötüşü
uzaklarda, uzaksın baktığım duvarlardan
kimlerin üstüne ördüğünü bilmediğim
yapayalnız duyguhanende!


gündüzümde düşlerim ayak seslerini
en yukarılara çıkar, bana uğrar yar bakışın
alır misafir ederim yüreğimdeki eve
ikimizin yaşadığı yalnızlığı gömerim
mendilin değer gönlüme, seni severim..




10. 12. 2014 / Nazik Gülünay