belki dada bir şiirin toplama sözleridir bunlar
belki Pagan bir büyücünün nefesinden üflediği son efsunlu laflar
belki de uzayın boşluğunda savrulan
bir yokluk taşıdır hiçliğe yolculukta
bir meteor kadar güçlü olmasa da
hızla düşüyordur okuyanın c’an damarına
sözcüklerin gücünü hafife almayın
sözcükler yeniden doğurur insanı kendinden
ve pat diye öldürür hiç acıması yoktur.

dediklerimi
deliliklerimi
zabıtlara geçirin!
mutasyona uğramış d’ilimin
son kalıntılarıdır belki de bunlar!


buralarda şiir esintisi çok bu aralar
ama şair yok hiç ortalarda
ve hatta
“imsi” takısı alan şiirler de kolkola
tıpkı “ımsı” takısı alan insanlar gibi


kekre tadıyor dilim
zehir akıtıyor kalemim
oysa ben ne çok severim
aşkımsı şeyler yazmayı da
en az söylemek kadar


kalınca bir perde çektim gözlüklerime
görmekten muzdaribim bu günlerde
politik söylemler yoruyor hem beni
dümdüz söylerim söyleyeceğimi
ana avrat söver gibi!


çizgi bir filmin çizgiden kahramanıyım
bir silgi yeter ömrüme!
öyle kolay ölebilirim
hem ölümler sudan ucuz bu kentte
marifet yaşamayı becerebilmekte


geceleri yıldız avına çıkıyorum ara sıra
eşkıya ruhum hafifliyor bu oyunda
ha bir de
kuş diliyle konuşuyorum çiyanlarla
ben buradayım, ben buradayım
buradayım ben! der gibi aleni…


belki de bir meteordur tüm bunlar
hızla düşüyordur okuyanın c’an damarına
sözcüklerin gücünü hafife almayın!..









11:00/08.12.14/Sev_tap