Ne haldeyim bir bilsen.
Çıkıp dağlara, haykırasım geliyor.
Tutamadığım ellerin aklıma geldikçe,
Bakamadığım gözlerin,
Ateş gibi düşüyor yüreğime.
Hele hasret kaldığım o sesin,
Aşkım neredesin?
Deli gibiyim insanlar içinde,
Bıktım artık, hiç yokmuşsun gibi davranmaktan.
Köşe başlarında,
Otobüs duraklarında,
Daha aklına gelmeyecek birçok yerde,
Denk gelebilme ihtimaliyle yaşamaktan,
Yorgunum artık,
Herşeyde seni aramaktan.

Adım yanlış hesap olmuş aklında,
Oysa elde olan "bir" vardı, unuttun!
Hani "Bi’tanem" derken hiç anlaşamadığımız.
"Bir miydi?", "Bi" miydi?" diye.
İşte o "Bir" di Bi’tanem, yani sen.
Yani hesaba katmadığın, Ben
Yani sana sormadan seni düşünen,
Her zaman yanında olupta,
Sana göre hiç olmayan,
Gündüzünü, gecesini sende arayan,
Yani var olupta, hiç olmayan, Ben

Olsun be gülüm,gönlün böyle hoş olacaksa,
Kalem kağıda böyle hasret kalacaksa,
Şarkılar bile sensizliği anlatıp,
Benim gözyaşım,
Durup dururken akacaksa,
Şu aralık ayında bile hala,
Kapımdaki güller açmaya çalışırken,
Onlar da bülbülsüz kalacaksa,
Adım yanlış hesap olmuş,
Ben yanlış insan olmuşum,
İnan, Çok değil.
Ama bil ki sen,
En doğru zamanda yapılmış,
En doğru hesap,
Dünümde, günümde, yarınımda,
Yaşanmış ve yaşanan en güzel aşksın