Hiç mi gitmez yüzünden o tebessümlü bakış?
Gönlüne kar yağsa da yüzünde bahar açar
İlimizde meşhurdur yaşansa da karakış
Senin gönlünde güneş gene de ışık saçar.
Ver elini öpeyim o eller irfan saçtı
Durmaksızın yıllarca cehaletle savaştı.

Şefkat dolu bir yürek ıpıl ıpıl atıyor
Açık mavi rengiyle sevgi sende bir deniz
O yürekte kocaman bir merhamet yatıyor
Baktım da göremedim kıyıları belirsiz.
Sahilinde gezerken sularınla ıslandık
Kabımıza sığmazken elin değdi uslandık

Gönüllerde sevgin var her gönülde yatarsın
Gülşendeki bu güller ellerinde büyüdü
Her nakışa ayrı bir desen, çeşni katarsın
Sen olmadan onlar-ki- basit birer tüy’üdü.
Kurumayan bir pınar çağıldayıp akarsın
Bizler birer heceyiz sen yerine takarsın.

Bir harfe olunurmuş kırk yıl durmadan köle
Elbet bir ömür yetmez senin hakkın vermeye
Eğer elin değerse yeni açmış bir güle
Fedadır koca ömür onu alıp dermeye.
Mazide bıraktığın silinmez ki o izler
Sen olmadan bir hiçiz, elbette hiçiz bizler.