BEN BÖYLEYİM

Bir kemiksiz dil yaratmış Yaradan
Ve söyletmiş ona bir sürü yalan
Bilen ne der gören ne der arkamdan
Bilmiyeyim bilmiyeyim ya Rabbi

Anlaşması pek zor imiş el ile
Gerçekleri sazımdaki tel ile
Ömür boyu yalan demez dil ile
Söyliyeyim söyliyeyim ya Rabbi

Dalgın diye alık sanmayın bizi
Anlaşılır bir gün işin iç yüzü
Aşka dair söylenilen her sözü
Dinliyeyim dinliyeyim ya Rabbi

Şiirden de hem resimden müzikten
Nasibimi aldım şükür hepsinden
Dışı temiz içi fesat kalbi ben
Neyliyeyim neyliyeyim ya Rabbi

Baldan tatlı gül kokulu hoş ama
Zevki ile zulmü durur yanyana
Böyle halden bilmez yâri bir daha
Sevmiyeyim sevmiyeyim ya Rabbi

Sevmiyeyim dedim ise inanma
Bin can korum sevdiğimin yoluna
İster ise atsın beni zindana
İnliyeyim inliyeyim ya Rabbi

Canımı al cânânımı bana ver
Hak âşığı hak yolunda doğru der
Bu uğurda bir gün ölsem de eğer
Ben böyleyim ben böyleyim ya Rabbi

Yüz süreyim yüzü örten o tüle
Ben ağlayım nazlı yârim hep güle
Varsın aksın dönsün yaşım bir sele
Gülmiyeyim gülmiyeyim ya Rabbi

Bir yaklaşır sonra kaçar ne iştir
Anlaşılmaz ne barışık ne küstür
Yâre akan yaşım gözde bir süstür
Silmiyeyim silmiyeyim ya Rabbi

Gün geçmedi tenkitsiz ve azarsız
Zekâi bu, edebilir mi yârsız
Ölür isem gurbet elde mezarsız
Kalmıyayım kalmıyayım ya Rabbi

(Babaeski - 1975)

Zekâi BUDAK