Bana öyle bir bahane bul ki,
İnansın yüreğim gidişindeki haklılık payına.
Öyle sudan olmamalı bahanen oldu mu tam olmalı.
Tek bir acaba bırakmamalı yüreğimde, gözlerimde.
Ki ne yüreğim semah yaksın yokluğuna,
Nede gözlerim günebakan çiçekleri gibi
Böylesine her gün gözlesinler yollarını.
Öğrensin kollarım sen diye kendimi sarmayı.
Öğrensin ellerim ellerin yerine artık ,
Yalnızca boşluğun ellerini eline almayı.
Bana öyle bir bahane bul ki sol yanım,
Kabullensin ardından öksüz yetim kalmayı.

Bana öyle bir bahane bul ki,
Kendi ellerimle duvarlar öreyim gittiğin o yollara.
Üstünden geçip gittiğin o bütün köprüleri yıkayım.
Bütün resimlerini toplayayım albümlerden,
Yırtıp hepsini birer birer ateşlere atayım.
Kalmasın içimde sana ait tek umut,
Dilimde, yüreğimde tek kelime olsun ‘’Unut’’
Öğrensin ciğerlerim sensiz nefes almayı,
Öğrensin ruhum yaralarını sarmayı.
Bana öyle bir bahane bul ki sol yanım,
Kabullensin ardından öksüz yetim kalmayı.

Bana öyle bir bahane bul ki,
Gidişine bahaneler yaratmayayım ,
Seni , sevgimi bir daha bu şekilde kimselere,
Yemin edeyim bir daha asla anlatmayayım.
Kara bir taş alıp basayım yüreğime,
Kendi ellerimle bir mezar açayım sevgime.
Sessiz sedasız vedasız bir törenle onu gömeyim.
Süsleyeyim üzerini boynu bükük lalelerle,
Oyalamayım aşkı yanımda boş bahanelerle.
Küstüreyim anıları artık bana gelmesinler.
Küstüreyim geleceği yarına dair bir umut vermesinler.
Bana öyle bir bahane bul ki sol yanım,
Kabullensin ardından öksüz yetim kalmayı.

Bana öyle bir bahane bul ki,
Seller akmasın gidişine gözlerimden.
Sana dair tek bir ah… çıkmasın asla dilimden.
Kendim geçeyim kendi isteğimle sevgimden.
Kuru bir yaprak misali savurmasın hüzün rüzgarları beni.
Aramasın gözlerim güneşim diye her yerde böyle seni.
Ne adın aklıma gelmeli nede karşıma her an hayalin.
Kalmasın sevdama karşı ahirette vebalin.
Silinsin gözlerimden içinde taşıdığım her halin.
Ne şarkılar acıtsın canımı böylesine,
Nede kırık dökük kelimelerle yazılan şiirler.
Bana öyle bir bahane bul ki sol yanım,
Kabullensin ardından öksüz yetim kalmayı.
Yenik ama mağrur bir komutan gibi,
Öğrensin artık tek başına yaralarını sarmayı.

Blueangel/05.12.2014