Özdeş kelimelerin ısrarındaki o yakıcılık
Bariz bir yanılsamanın tam da kıyısında
Sığıntı ve ödlek tezahürü insan olmanın
Ve kanıksamak benliği
En derinden ve tarafsızca.
Seyrelmek zamanda
Meylederken aslına
Yoktan var olmak
Ve Yaradan’ın varlığı
Kanıksanmış sonsuzluğun ufkunda.

Kıt kanaat düşüngeçler ara sıra
Derken onca teferruat
Ruhun buhranlı tufanında.
Bazen ılık bir meltem
Bazen sert bir poyraz
Oradan oraya deviren.

Hoş bir minval şu satır aralığı
İki ucun o sırdaş yakınlaşması
Detayların ucube tasavvuru.
Derken yönelmiş yoz varlıkların tekerrürü
Eşliğinde hoyrat esintinin
Hibe etmiş varlıkları o korunaksız güruhun.

İvmesi bitimsiz var oluşun
Binlerce gıybet
Emsali adeta sunumu şu alemin.
Dile kolay, bir ömür
Yeri geldi mi nefis nasıl da sömürür.
Yine yeniden insan
Evrenin merkezindeki tek güç
Ezelden beri aslolan.