kapının elveda gıcırtısı ile açıldığı
rıhtıma yakın tek göz odalı hayat
şairlerin sürgün mektuplarından kalma
şiirlerin, biten aşka gözyaşlarıyla

mutluluğa vadesi dolmuş pencerede
dinlenen mahur bestelerin
keyfe keder kurulan sofralarının dilinden anlamaya
yatkın kimliğim olmuş kurduğum hayallerinle

yaşamak lakırtısını yaş üzümlerde
unutmalara vurma çabasında olduğumdan beri
nadir yeltendiğim hal oldu sokakları dolanmak
hele eşsiz yarenim yakamoz akşamıma gelirse

odamın hüzne gebeliğinde ki gözyaşı doğumları
senden kalma o anı ile beni olduğum yere oturtturur olmuştu
zaten şikayete tenezzül etmeye ne hacettir
gidişinden kalma vaziyete her şey ayak bile uydurmuştu

yine her sabah istediğin sıcak ekmekler kapıda
radyoda ise sevdiğin şarkı çalmaya daim
oynamaya doyamadığın kedin evde yine aynı dolanır halde
sen gittin diye, ben gibi sitem etmedi hiç kimse

yaşamak hala aynı herkese her şeye
bir tek biten aşkın şairine farklı