Fenayım bu aralar.
Öyle böyle değil.
Hem de yorgan döşek hasta oldum.
Önce ilk görüşte güneşi andıran yüzüne.
Güneş gibi sıcacık gülüşüne vuruldum.
Bir ok gibi saplandın hayatımın orta yerine.
Kim vurduya değil,
Ben sana gittim.
Senin o endamına,
Salına salına yürüyüşüne bittim.
Sadece kısacık boyuna değil,
Upuzun bakışlarına hasta oldum.
Her defasında kalbimi yerinden hoplatan,
Bende olmayan cesaretine hayran,
Beynimi allak bullak eden
Yoldan çıkaran esaretine hasta oldum.
Bazen yangınlar gibi kavuran.
Kimi zaman da,
Kumsalları döven dalgalar gibi
Serinleten sevmelerine hasta oldum.
Hazan yapraklarına dönen her günümü,
Bahar dallarına döndermene hasta oldum.
Sakın ha iyileştirme beni.
Ömrüme ömür,
Canıma can bu hastalık.
Nezaman ki ilaç olursan bu çekilesi tatlı cefama,
İşte ozaman hayatım zindan,
Gecelerim hüsran olur.
Bu hastalık başımın tacı,
Bu yürek sana kurban olur...
____________Murat Bulut