Delirmiş okyanus dalgalarının,
Cehennemi andıran manzarasında..
Gök kararmış, şimşekler adeta akan bir şelale
Balıkcı kayıkları alabora, kulübeler fora
Ellerim cebimde gözler arar, ufuk çizgisinde
Gelmişmidir farklı memleket dilinde, sevgi diye

Çiğ ve yosunsu bir koku, sarıyor insansı
İşte bu kokuyu tüm hücrelerin alacak şekilde çek içine
Oradadır sorunun yanıtı, mutlaka iyi irdele
Tüm sevenlerin, olmazlarını anlattığı ummanı...
Bir el karıştırıyor sanki, olmuş sevgi, bir yumak sarmalı
Tüm sahillerde aynı, sevgi dedikleri bu mu olmalı?

Sahile çarpan dalgalar,
Şimdi anlıyorum, farklı dillerde ğetirdiğin
Sevginin, farklı acıları nasıl yendiğini
Benimkisi farklı, seninkisi farklı değil anladım dediğini
Aslında doğa tek dil konuşuyor, ayrı değil insanınki
Hala anlamadıysa salıver,bırak doğa öğretir kendini.

O azgın dalga yaklaşırken ayak ucuma, çarşaf edasıyla
Açılıp kapanan solungaçı, kaldırıma vuran o kanadı
Besbelli, sevği dili, sardalya,nezgitin çırpınış biçimi
En azından yem etmedi bak,vurdu sahile öğren diye
Çaresiz uzaklaşıyorum o hırçın dalgada, sevgiyi buldum gibi

Gelişi dehşet çekilişi hızlıdır dalganın
Çarpınca sahilde limana,
Uyandırıyor, kopardığı her damla
Arayacağım sevgiyi, delirmiş azgın dalgada.
Sormayacağım, sevmeyen insan denen yaratığa, sevgiyi
Aldım bu dersi sevgi, ufuklar ötesi
Bazen bebeklere söylenen Ninnide,
Bazen yıkıp dağıtan fırtınada, yağan kar ve yağmurda
Sığınmaz mı yaradan a insan, olay vukuunda
Toprağın suya hasreti gibi bir sevgi arıyorum
Toprağın suyu emdiği ğibi.

Mustafa YILMAZ (sertesenyel)
2006/ANKARA