tramvaylar geçiyor
ve trenler
ve otobüsler
yolcular
yolculuklar
gidenler
ve gelenler
gözlerim birer pencere
öylece izliyorum hayatı…

bir köşe başında dilenci ömrüm
bir avuç sevgiye
sevgiler karaborsa
çiçekçi kadınların
ve mendilci çocukların ellerinde



köşede kestaneci amca
pişiriyor çocukluğumu mangalın üzerinde
pat pat patlıyorum büyüdükçe
ve genleştikçe



püsküllü bir belaydı aşk gönlümüzde
püsküllü bir belaydı yoksulluk eğnimizde
ve dilimizde
hep aynı şarkının nakaratı eşlik ederdi bize
“şehirlere bombalar yağardı her gece
biz seninle sevişirdik”



boğazım acıyor kesilmiş gibi
içim sızlıyor bir zeytin ağacının gölgesinde
kadınlar var sudan ucuz
çarşaf çarşaf serilmiş pazar yerinde
ve martılar hep zanlı bu şehirde
hepsi leş çöplüklerinde uçuşuyor
kirlenmişliğimizi temizleyemiyor hiçbir çöpçü
çöplükler bizim içimizde
bizim içimizde…



sevgilim
uzat ellerini saçlarımın buklelerine
parmaklarını geçir aralarından
rüzgar ol nefesinle, üfle
sevgilim
çocukluğum
en masum yanım
yüzümün gülen yarısı
ülkeler düşüyor
bayraklar iniyor
bir senin bayrağın inmiyor
göğsümde mıh gibi çakılı



sevgilim
seni seviyorum demenin
kifayetsiz kaldığı bir çaresizlikle
seni seviyorum
nehirler boyu
dağlar ardı
güneşten aya bir yolculuk
geceden gündüze bir gebelik gibi



sevdikçe seni azalıyor acım
sevdikçe seni yok oluyor sızım
sevdikçe seni çoğalıyor insan yanım
sevgilim
ömrüm
ruhum
iyi ki varım…











13:00/26.11.2014/Sev_tap