20
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1173
Okunma
hayatın içinden bir sahne...
Hayatı saklıyordum saklama kabında.
Annem bir kundakta sallıyordu beni
Yürümeyi öğrendiğimde çoktan koşuyordum
Sevgiyle karışık bir rekabete bulaşıyorum.
Baş köşede yanardı bir ocak ve bir aile
Ne oldu bilmem sonra alınmadı gaile.
Erkekti ne yapsa yeri, elinin kiriydi
Ama Allahtan korkmazın da biriydi
En sevdiği meze akşam masadaki içkiydi
Sorsalar ayaklarına dolanan karısının piçiydi
Hayatı saklıyordum saklama kabında
Annem bir kundakta sallıyordu beni
Bilirim ağrırdı gece uyurken beli
Bölünürdü uykusu, derinden gelen inilti
Yeter derdi adamı senin hastalığın delirtti
İçin için yıllarca sabrın sonu içinde birikti
Annem bir kundakta sallıyordu beni
Soba borusu sirkelerdi kış gözü zifiri kar
Ah derdi olamadı gitti babanız bana yâr
Ben büyüdüm salladım beşiğini bebenin
Bölündü karanlık bir saati gecenin
Yine bir süpriziydi doktor demişti veremin
Karanlığı aydınlık; aydınlığı karanlık hayatın
Tadı tuzu kaçtı anne kundak sallamanın
Geldi saati seni geldiğimiz yere yollamanın
Hayatı saklıyordum saklama kabında.
Ama hatırlıyorum annem
sallıyordu bir kundakta beni.
01.08.2007