hani;
ne ekersen onu biçersin diyorlardı
ne parlak yıldızlar ektim, zor günlerde gözlerine
bana sunacağın dünyalar nerde
anılarım var diye not düşeceğim
bir şehir bile kalmadı hatıra defterlerimde



hani
sol göğsü alınmış amazonumdun
bana gelen kötülükleri vuracaktın tam ortasından
ay mı tutuldu yağmurlar mı yağdı
ilhamlar mı aldın mit savaşlarından
seher ayrıkıklarından başka ne çıktı oklarından



ne kadar da matematiğin gıt diyordun bana
sana olan hesaplamalarımda
bir bunda doğru çıktın yunusun asası gibi
hayatımın hesabı ortada



hani
rüzgâr eken fırtına biçer di ya
az mı yüklendin güzel yıllarımda kanatlarıma
farkım mı var şimdi son kasım yapraklarından
bu nasıl nizamsız fırtına



bir sana inandım bir de masalcı nineme
ne hâlik bildi ne de derya balıkları
şimdi pişmanım sanma bir ömrü verdiğime
en azından unutmuyor menekşelerim
her bahar açıyorlar ellerime
bağlandığım gibi gözlerine














kasım