Ergani’de geçti gençlik çağlarım
Resmin görsem dizim titrer ağlarım
Ne güzeldi Bahçelerim, bağlarım
Mendil verin, göz yaşımı sileyim

Şam dutunun çıham kalın dalına
Onu değişemem arı balına
Sevmiyenin toprah olsun halına
İlaç edip yaralara süreyim

Çalışkandır Ergani’min kadını
Armudunun bilirmisin tadını ?
Paşalardan almış güzel adını
Yıka kardaş ver elime yiyeyim

Uçun kuşlar Halbostana konunda
Geleceğim haziranın onunda
Alucalar çıhar ise sonunda
Hoşaf yapın gece, gündüz içeyim

Aluca, narları olur kırmızı
Saksağanlar bahçelerin hırsızı
Tosbağadır bizim bağın arsızı
Atın bağdan nere gitti bileyim

İncir kuşu incirleri çok sever
Arı kuşu görünmüyor nerdeler ?
Taraklıyı tutup bana verseler
Elim sürüp tüylerinden öpeyim

Bülbüller ötende güller açarlar
Güvercinler yabanidir kaçarlar
Serçeler bahçede neşe saçarlar
Bırak gelsin Gülbarana göreyim

Ağaç gölgeleri huzur yeridir
Nar gölgesi yar gölgesi gibidir.
Adem yeri bademlerin dibidir.
Ser çulları güzel uyku çekeyim

Getirin şalları dalın boyunca
Sirkele dutları yiyem doyunca
Kurusunu sırlı küpe koyunca
Kesme edin muradıma ereyim.

Kavuşmaya ne kaldıki şurada
Ben burdayım fakat gönlüm orada
Bitsin artık bu hikaye burada
Topla dengi, kes bileti gideyim

Av. Vecdi Subaşı
.
.