Kasabada ve köyde
Anadolu insanının çile dolu yoksulluk dolu
Kara talihinin bir parçasıdır
Kara kapkara lastikler...

Ucuzdur hemen hemen herkes giyer
Bir rahatlıkdır bir kolaylıkdır ayaklarda...
Ermenek’de ise Recep dayının
Ayağınde delik deşik olmuştur..
Ayşe teyzenin ayağında
Parça bölükdür...

Gökçe ailesi oğlu Tezcan’ı
Yitirmiş kömür maden ocağında
Kapkara bir kader sarmış her yanını
Yürekler parça parça
Ciğerler bölük bölükdür...

Haberciler sarmış etrafı
Recep dayının ayağında yırtık lastikler
Oğlunun cenazesinde ağlamaklı
"El içine çıkarmıydım böyle bu halde...
"Param yok alamadım olsaydı alırdım...
"Yok işte ne yapayım ?..."
Diye sızlanır durur !

Valilik bir ayakkabı alınmasını kaymakama bildirir
Köyün imamı da lastik bir ayakkabı alır...
Recep dayı deri ayakkabıya yabancı
İmamın aldığı kara lastiğe sarılır
Onları giyer gıcır gıcır...

Ermenek’de Recep dayı yürekleri parçalar
Yoksulluğun bir abidesi gibi...
Ayşe teyze bütün saflığıyla
Maden ocağında yerin yüzlerce metre altında
Suyun ve çamurun içinde haftalarca kalan
Biricik yavrusu için hıçkırarak ağlarken
"Yavrum yüzme de bilmezdi..."
Der dururken
Yüreklerde duygular karmakarışık...
Kara talihin içinde daha nice zaman
Yoksulluğu çiğnerken çıplak ayaklar
Kara lastikler ışıl ışıl görünecek
Garibin dünyasında...

Yüce Allah (c.c.) sabır versin bu acılara
Şehitler sıra sıra dizilip toprağa...
Bu dünyada kara talihin içinde kayboldular
İnşaallah ahireti Cennet’de buldular...