2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1085
Okunma
Biraz daha kal diyordu içimdeki tüm sen
Yalnız kalan sokaklar ağlıyordu bu sensizliğe
Issızlaşan gölgeler sessizce ağlıyordu bu sessizliğe
Ve ben terk ediyordum içimdeki seni
Şehrin tüm kaldırımları binlerce sır saklıyordu
Garip bir kuş tünemişti nar ağacına
Kanadına yitip giden binlerce aşk yazılıydı
Ve sen terk ediyordun içindeki beni
Uzaklardan bir şairin hıçkırıkları duyuluyordu
Islak ıslak binlerce şiir akmıştı gözlerinden
Sürgün bir yalnızlık ürker bu sahipsizliğe
Sahipsiz bir şehrin yürek kırıntılarıydı şişenin dibine sinen
Yalnızca yağmur yağdığında ıslanan aşıklar büyütmüş bu şehir
Sahipsiz binlerce şiir yazmıştı ellerim
Ve sen terk ediyordun içindeki beni
Ben içimde büyütürken seni
Mahmudiye düzkaya
5.0
100% (5)
Cevap Yaz