Bayram Mecit kardeşimin güzel şiirinden esinlenerek


Güzelliğine kanıp seni melek sanmışım
Gel gör ki hamurunu şeytan karmış meğerse
Bir davetkâr bakışa bir gülüşe kanmışım
Beni kolların değil pençen sarmış meğerse


Kimbilir kaçıncıydım düşen senin ağına
Bir de ben ulaştırdım burnunu kaf dağına
Ateş saldın ey zâlim ciğerimin bağına
Sende gördüğüm ışık kızgın harmış meğerse


Şaşardım rastlayınca aşk için ağlayana
Nasıl döner ki derdim gözyaşı çağlayana
Acırdım bir kalpsize gönlünü bağlayana
Benim de çekeceğim çile varmış meğerse


Söylesene vefâsız ne idi benle derdin?
Müebbet bekliyordum sen bana idam verdin
Dâra çeksen razıydım, tutup çarmıha gerdin
Herkese geniş kalbin bana darmış meğerse


Senin için adeta denizdeki kummuşum
Her cefâna katlanmış, hatana göz yummuşum
Sende kır çiçekleri sende bahar ummuşum
Bu sevdadan payıma düşen karmış meğerse


Sofranda mezenmişim, rakına kavunmuşum
Arasıra yanında olmakla avunmuşum
Zaten bitmiş bir aşkı boşuna savunmuşum
Yüreğin bana değil ele yârmış meğerse


20kasımikibin14.


.