Madem ki sen yoksun.
Yokum artık ben de bu şehirde.
Sen istemesen de,
Gittiğin heryerdeyim bundan böyle.
Kaçak bir yolcuyum yüreğinin gemisinde.
Sen benden bihaber.
Bense senden herzaman haberdar.
Bütün caddelerini aldım yanıma bu kentin.
Bütün sokaklarını.
Ve yağmur altında sırıl sıklam beklediğim,
Bütün köşe başlarını.
Gezdiğimiz parkları.
Çay içtiğimiz her kafeyi sıkıştırdım ceplerime.
Hele o kana kana suyunu içtiğimiz aşıklar çeşmesi.
Onu yüreğimin baş köşesine yerleştirdim.
Ayaklarının bastığı hiçbir yeri esgeçmedim.
Kokunun sindiği hiçbir eşyeyı bırakmadım geride.
Dokunduğun ne varsa yüklendim bir hamal gibi.
Seni güldüren o baloncuyu bile unutmadım.
İstemiyorum çünkü,
Seni mutlu eden hiçbirşeyden mahrum kalmanı istemiyorum.
Tabi ençok da benden.
Kaçak bir yolcuyum yüreğinde bu yüzden.
Madem ki sen artık olmayacaksın,
Sensiz kalan bu şehire,
Bu aciz beden sığar mı sandın ?
Neresinde yaşadıysak,
Neresinde kol kola yağmur altında ıslandıysak.
Hangi gecesinde aynı yastıkta rüyalara daldıysak,
Hepsini sıkıştırdım bavuluma.
Sen yüreğimi peşinden sürüklerken,
Hiçbirşeyi geride bırakmak istemedim.
Hani kavga ettiğimiz o haftasonu vardı ya,
Onu da unutmadım.
Hatırlar mısın ?
Sinirinden ağlamıştın hani.
Ben ise,
Suçunu bilen çocuklar gibi boynumu bükmüştüm.
Ağlamaklı olmuştum ben de.
Dayanamayıp sarılmış,
Kızaran gözlerimden öpmüştün.
Keşke öpmeseydin.
Eskiler söyler ya hani,
Gözümden öpme ayrılık getirir diye.
Al işte.
Ayrıldık sonunda.
Ve şimdi gidiyorsun bu şehirden.
Sen istemesen de,
Yüreğimi peşine takıp gidiyorsun.
Ama bilmiyorsun.
Kaçak bir yolcuyum ben senin yüreğinde.
Sen benden bihaber.
Ben senden haberdar
Yanındayım birtanem,
Ömrümün her deminde...
__________Murat BULUT