Soğuk bir kış akşamında çatlarmış duvarlar
Para yoktu cebimizde gönlümüzden çaldılar
Sosyetik bir yaşam değil,varoş bu satırlar
Ezan sesi kadar masum gelirdi bakışlar


Daracık bir gece kondu,yanlış anlama sakın
Sende toz pembe hayaller,bizde kapkara kızım
Birgün olsun bu hayatla barışmadı yıldızım
Kanayan bu yüreğime melhem yoktu bulamadım


Doğal gaz yoktu tabi,bir yatakta beş kişi
Kardeşlerle yatardık biz çok soğuktu abisi
Yoksulluksa her gece üstümüze gelirdi
Tek sırdaşım sayfalardı yazardım hep kinimi


Aşka karşı direnirdi uzanmazdı ellerim
Nefret duyardım hayata tek derdimdi ekmeğim
El alemin derdi yoktu ben ise dertlerin,
İçinde kaybolur ve dışlanır itilirdim.


Çok erken gördüm hayatı alıştım sefilliğe
Yanımda kimsecikler yoktu bi sor niye
Cebimde param yoktu çıkar dolu gözlerle,
Yaklaşamazdı kimse muhabbet derin diye.


Uykulardan uyanırdım ben silah sesleriyle
Mahallemde kavga,dövüş,cinayet var her gece
Bizimkisi hayat kaygasıydı kardeş sadece
Bu yüzden el sürmedik biz yetimin ekmeğine.



Melik TAŞDEMİR