Anaaaa
Hiç söyledinmi bu kelimeyi içten
Hayır deme inanmam
Birzamanlar sende vardın
Ufacık sefilhane durumda
Ana diye ağladın
Şimdi anam oldun haykırıyorum
Daha azizane bi hayattan
Yazarken başka Okurken başka
Ne hikmettir bu söylermisin
Anaaa
Hiçbir şeyin tadı yok artık ana
Arıyorum anadolu şiveli yavrum demeni
Bana hoş gelmeyen arı türkçeni
Birtek gülücüğün bildiğimiz gerçeği
Vallahi yetmiyor saklamaya yüreğin mecali
Birgün ğitmiştik hastalığınla ilgili
Teşhisi koyan o hastahaneye
Teyze şikayetin ne diyecektiki doktor
Sen sıraladın ağrıyan o yeri
"Dohtor beğ aha şu böğrümde
Nohut gadar çıban hayırmı ne ola"
O sevgi dolu bakışını hatırlıyorum
"Oğlum bunu biliyom bilmem başkasını"
Der gibiydi gözlerin ana
Nekadar arı saf ve doğru idi bakışın
Cahilliğime ver Yoz kültüre yenildim
Hastalığın olmasa belki bilemezdim
Doğallığını,Zarafeti,miras bıraktın
O halinle bile dimdik ana idin
Hayat denen yaşanan ömrün bir kesiti
Neler var bildiğin anlatmazsın herşeyi
Çölde susuz vahamı aran ceylan gibi
Evlatlarım dedin rahat görmedin
Ben anayım evladım eritirim sinemde
gelecek nusubetleri görmeyin diye
Yüce yaratan yaratmış analar böyledir işte
Yazarken başka Okurken başka
Ne hikmettir bu söylermisin
Anaaa

Mustafa YILMAZ (sertesenyel)
1989/ANKARA

Not : Sevgili anemi rahmet saygı ve özlemle anıyor
bu şiirimi o eşsiz varlığa armağan ediyorum
Nur içinde yat anaaaaaaa