Gece Gözlüm

Sen yoksan
Sonu yok saatlerin
Sonu yok yarınların.
Kokusu yok çiçeklerin,
Renkleri yok gökkuşağının
Sen yoksan
Nereye baksam
Gözlerin her yerde
Sen yoksan
Ölüyorum gözbebeklerinin ortasında.
Geceler uzun çok uzun
Ben gece gözlerine vurgun
Sana hasretim bir ip gibi boğazıma dolanmış
Sana dolanan yolar bir kördüğüm.
Sen yoksan
Sensizliğinin ortasında.
Seni sensiz yaşarım
Kimselerin bilmediği ,
Kimselerin göremediği
Kimselerin çözemediği,
Bir sen var bende.
Düşler kuruyorum ben yine, yıldızsız gecelerden güneşsiz sabahlara uyanırken, yine masalımda seni anlatıyorum, hayalinle süslediğim bu şehirde, İsli ve sisli en uzun gecelerimde en uzun cümlelerimi sana kuruyorum ,

Ben kendimi çözememişken
Sense
Gizlice işgal edip yüreğimi
Çözdün ruhumun şifrelerini
Satır satır okudun aralıklarımı
Damla damla çoğalıp
Çağlayanlar yarattın içimde
Buz tutmuş yüreğime yüreğin dokundu,
Yüreğim yüreğine
Ruhumsa ruhuna esir düştü
Tutsak kaldım yüreğinde
Ne çok şeyler konuştuk sessizce
Ne çok buluştuk sessizliğin sesinde.
Ne çok susup
Güz yangınları yarattık yüreğimizde.
Gece gözlüm ;
Düşüme düştün yine bu gece
Masalımda seni anlattım kendimce
Masalı yazan ben, okuyan sen
Konuşan ben, susan sen.
Özleyen ben özlenense sen.

Gece gözlüm saatler seni sen geçiyor, göz kapaklarım gözlerine yenik düşüyor
( D ) üşüyorum. —

ferdoğan