Gözlerinde dün akşamdan kalma günahın izi
Rengi pişmanlığa bürünmüş, nerde benim can özüm !
Bugün aynaya baktığında bir çizgi fazladan başka ne olacak?
Beyaz mı??
Hayır!!
Siyah!!!

Hayatını mı yoksa beni mi kararttın ?
Bence ikisi de değil ben karanlıkta kaldım.
Ki ben senin pişmanlığını gördüm,
Ki ben senin gözyaşlarını/da gördüm.
Ve ben senin çocuk kadar masum oluşuna da tanık oldum!!!

Dün akşam dan kalma büyük bir sarsıntı var gözlerinde..
Sahi gözlerin bu renkte miydi??
Gözlerinin rengi ne kadarda derinleşti
Koyulaştı
Boğulandı..

Ama biliyor musun masum sevgim hala gözlerimde gözlerin bir cennet gibi yeşil !!
Sarılsan geçer belki..
Dün gece olanlar??
Gerçek değildi belki??

Buğulu bakma bana artık ne olur…
Gel eskisi gibi güven versin bana o ellerin..
Öyle ölüm gibi uzak durma ..
Sen öyle dururken ben sessiz sessiz ölürüm!

Herhangi zaafım yoktu, zaferim büyüktü,ama zaferimi kaybediyor gibiyim
Zaafım zaferimden de ağrımış benim uzak duruşundan anladım…zaafımı kaybetmek daha da zormuş…
Veda zamanı sanki…
Üşüyorum..
Sertliğini hissediyorum vedaların!

Duymuştum…Vedalar soğuk olur,ölüm bile üşür o an.
Bizim vedamız yok! Olmadı ve olmayacak.
Biliyormusun gözlerimiz hep bizde kalacak..
Gözlerimiz hep bizde kalacak..