Kimi görsen ince ince süzersin
Tarla olsan ekilmezsin bay kibir
Benliğini yeryüzüne çizersin
Kazma ile sökülmezsin bay kibir

Sevenin yok bıyık altı gülen var
Eş dost değil sanki senin kölen var
Her bilenden daha fazla bilen var
Konuşurken çekilmezsin bay kibir

Menfaatin nerde olsa sezersin
Hak hukuku ayağınla ezersin
Yetim görsen dudağını büzersin
Yağmur olsan dökülmezsin bay kibir

Makam senin şöhret senin şan senin
Gece senin gündüz senin tan senin
Her kes yansa yanmayacak can senin
Kabuğuna tıkılmazsın bay kibir

Yüreğinde hakikâtin bulunmaz
Bir kaz olsan tüyün bile yolunmaz
Bu gidişle namazında kılınmaz
İnsan diye bakılmazsın bay kibir

Yok, yoksulun sokağından geçmezsin
Günde beş kez bir menzile göçmezsin
Âlimlerin tasından su içmezsin
Bir meclise sokulmazsın bay kibir

Kasım kasım kasılıyor suratın
Biri gülse asılıyor suratın
Gün be gün buz kesiliyor suratın
Odun olsan yakılmazsın bay kibir

Bir güler yüz göstermezsin yuvana
Evde bile burnun değer tavana
Âlem şaşar bu acayip havana
Düğme olsan takılmazsın bay kibir

Güzel görsen el ayağın dolaşır
Kaşın oynar gözün cama bulaşır
Kara toprak bir gün seni üleşir
Yere de mi yıkılmazsın bay kibir

Makberî der sözlerimi duyarsan
Vakit varken bu kibrinden cayarsan
Tövbe edip helal ile doyarsan
Sohbetinden bıkılmazsın bay kibir

_____________________Makberî