1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
741
Okunma
Bitti...
En sonunda kapandı perde,
Aşk son nefesini verdi burada az önce.
Oysa...
Uzun zamanların ve zorlu yolların yolcusuyduk,
Kendimizce dünyaya bahşedilmiş,
Leyla ve Mecnun’un en sonuncusuyduk.
Biz seninle kar ve fırtanın tam ortasında birbirini bulmuş,
Aşk peronunun iki yolcusuyduk.
Kızamıyorum bile şimdi sana,
Mademki mecburduk başka yollara,
Bu çetin yolun en sonunda,
Hüzün yolcuları peronunda,
Soz söz dökülmeliydi dudaklardan,
Hoşçakal ya da bir elveda taa candan.
Bilemedik...
Aşkın uslanmaz bir yanı da acıydı,
Seven gönül zaten buna razıydı,
Ayrılık silemezdi sevdanın izlerini,
Gönüldeki yaranın en derin gizlerini.
Ayrılıkda aşka dairdi,
Herşeyi yaradan,
Kavuşturmaya da kadirdi.
(12.01.2010 Kahramanmaraş)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz