Sokak aralarında kaldı bitmemiş oyunlar,
Ve yağmur sonrası oynaştığımız
Sularda çocukluğun aksi.
Kulaklarda cılız bir adam sesi.
Varla yok arası ana kucağı hissi.

Onüç yaş vardı daha sırada,
Onbeşin karmaşası, onsekizin özgüveni,
Tomucuktaydı çiçekler saksıda.
Bekleyemedi ebemkuşağı,
Saklambaç bitmeden siliniverdi.

Alelacele yetişmeliydik hayata
Sırt sırta vermeli,
Dayanmalıydık omuz omuza.
El ele göz gözeliğin de
Hiç zamanı değildi ayrıca.

Birbirimizden öğrendik tüm sözcükleri,
Fedâkârlık hepsinden önce gelirdi.
Bölüştük ekmeği, acıyı, umudu...
Ölçümüz alınmadıysa da
Bize biçilen hayat buydu.

Maviden kızıla dönerken kısa gün
Yalnız bölüşmeler kaldı geriye.
Tam da dönülmezliği anlama vaktinde
Hayaller kısır, rüyalar kısır,
Hattâ dualar bile.

Bir çocuk cömertliği ister mutluluk,
Sınır olmamalı düşde, gülüşde.
Hiç istemeden üstü kalsın desek de
Baharlar buçuk, yazlar buçuk
Sevginin bahçesinde.