1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
803
Okunma
büyüyordu adım adım yalnızlığım
ekiyordu yüreğimin bahçesine
ayrılık tohumları
ama sulamıyordu
sulamak istemiyordu
ve bahçivanlık görevi sana verilmişti
sense en güzel şekilde yapıyordun görevini
yağmur yagdırıyordun
ayrılık tohumlarına
aslında insanı en çok
mutlu eden olaydır
kendi yaptığının büyümesini görmek
ama
acı da veriyormuş bazen
yine de istemiyorum acı bırakmanı
ayrılığa razı olmadı bu gönül
ve yok edecek kökünden
ayrılık tohumlarını
Cevap Yaz