2
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1080
Okunma
acılarımı emiyorum
mavi ay tutarken geceyi,
ben bitmeyen özlemlerin yeni doğmuş bebesi
sen ise ayrılıkların yaşlanmayan anasısın…
büyümedim gittin gideli
yalnızlıkların kucağındayım;
göbeğinden nötron bombası yemiş bir kent,
hayâletler kalmış geride
derinliğinde gecelerin
cadılar dolaşıyor içimde,
ellerinde biber/onlarıyla
acılı kahkahalarını emziriyorlar bana…
gittiğin gün gibi yudum yudum acılarını içiyorum,
başka mutluluk tanımadım hiç,
sanki korkunç bir savaş sonrası
terkedilmiş bir kentten geçiyorum…
Şaban AKTAŞ
27.08.1997
Fotoğraf: Ş.Aktaş
Cevap Yaz