Kötü günler için
Kaç günü yaşamadan sakladım...

İçimden geçen
Ne kadar karanlık
Cümle varsa
Asıyorum hepsini
Tek tek Günışığına...

Kurumaya yüz tutmuş ağaçların
Pıtraklanması gibi
Mucizelere açmak istiyorum gözlerimi
Kapkara bulutların arasından çıkıp
Çığlık çığlık akan ayşığında...

Kısa cümlelerle yaşamak hayatı
Ne sıkıcı ve yorucu olurdu...

Söylediklerim,düşündüklerimden çok
Hatalarım,doğrularımdan güzel
Yaşayamadıklarım,yaşadıklarımdan az
Tabu cehenneminin,görünmez celladlarının
Sözlerini dymayan kulaklarımla ben
İşitmek istediğim seslerle yürüyorum
Uzun yollarımı...

Olmasın hiç içimizde
Denemeyipde pişman olduklarımızın
Dayanılmaz sancıları...

Dokunulmayan kristal bardakların
Tozlanmış büfelerdeki yalnızlığının yanında
Avuçlarından su içebilmenin
Tarifsiz ayrıcalığı
Hayat affetmez!
Anlardan vazgeçip
Anılarla yaşayanları.

Esra TÜRKER KONUK - AN KOLLEKSİYONCUSU- İkibinondört