Bir hercai menekşeye benzerdi mahzun yüzün,
Yosun rengi gözlerinde dalardım en güzel hayallerime.
Gülerken, beyaz kiraz çiçekleri açardı yüzünde,
Öpülürken, pembe elma baharları.
Ben, sevginin sıcaklığını ellerinde duydum hep,
Goncayı dudaklarında, gülü sinende kokladım.
Bir gül bahçesiydi sevdan,
Pembe güller topladım...

Ne masallar yaşadım, hepsi binbir geceden...
Bir demet kızıl karanfil gibi koklayıp öperken saçlarını
Ve küçücük şiirler üfleyip gizledim diplerine
Rüzgârda uçuşurken saçların, okunsun diye
O, binbir gecenin anısı, binbirinci geceden hediye...

Baharda, taze yapraklarda yeşeren tüm umutlar
Güz mevimi, bakır rengi yapraklarla beraber kuruyup dökülsün varsın,
Ömrümün üstünde gökkuşağımsın,
Renk renk yağdın ömrüme, bütün renklerimde sen varsın
Hem cefâmsın, hem sefâmsın, hem derdimsin, hem devâmsın
Hayat kadarsın, can kadarsın
Sen sevdâsın, sen vefâsın, sen YÂRsın...

Ünal Beşkese