Yazılan satırlardır gönle cemre düşüren
Yalnız toprağa düşer hava hala kapalı
Bu hasretlik değil mi aşkı kıştan pişiren
Gönül avare gezer yari soldan sapalı
Avare berduş gibi kaldırımlar mekanı
Yediveren gül olsa yoktur artık bakanı.




Ne kalandan ümit var ne giden pişman oldu
Bu tuhaf bulmacayı çözene helal olsun
Eskiden selam veren şol meclisinde boldu
Ah yürek durup durup saçı başı mı yolsun
Seven süzüldü gitti pınarlara karıştı
Kalan göndermek için takvimlerle yarıştı.




Kamelyanın altına bir kaç buse düşerken
Sevilen ah vah ile ele almış bohçayı
Karınca yuva diye ayrılığı eşerken
Seven değişmiş hemen gider ayak lehçeyi
Unutmam unutamam seni demiş ve gitmiş
Bitmez sanılan bu aşk böyle mazlumca bitmiş.




Köhne bu ayrılığı tamire hacet yoktur
Darbe almış gemidir yana yatık batıyor
Dile gelse martılar anlatacağı çoktur
Bir parça simit için o da aşkı satıyor
Çamur derya ortalık gizli sırları yutar
Gidenle kalan birdir yalnızlık eli tutar.



Ayvazım DENİZ