9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
960
Okunma
yerde ayna
üstünde güneş
paramparça
parke taşlarıdır hayat
kıştan çıkınca
gökyüzü solgun
sonsuzluk ağırlığınca ışık
ikramı yağmur
içime düşüyor her tane
uzaktan bakınca
teneke bakraç
bakır güğüm aklım
ya gidi ya gülüm
şıp şıp damlıyor
ömrümü tüketen gün
hastasın diyor uyanma
direnme hani
hadi tam ölecek yaştasın
ebegümeci gibi ellerin
topraktan fışkıracağı her mevsim
sen bana baharsın
ben sana özlem
Cevap Yaz