TUAL

Tuala vurdum yüzünü, birazda hüzün karıştırdım dudağının kenarına,
son eserim olacaktın, çizebilseydim o alev gözlerini….



Soğuk renklerle örülmüş evime geldiğin vakitler
nede çabuk şafaklar sökerdi!
Başlardık kızıla boyamaya günümüzü,
Seni çizebilmekti en ateşli vakitlerim,
ben hareketsiz dur dedikçe,
salınırdın rüzgara duran fidan gibi….
Zor olmazdı seni ellerimle tanıyabilmek!
Boyalarım sen gibi kokardı bakarken bedenine!
Dört duvar arasında dünyalar yaratırdık,
Hüzün, aşk, Paris, Torosların içimizi ürperten soğukluğu,
güneşin denize çarptığı saatler…..
Dar vakitler ve doyumsuz günlerdi..
Uğraşırken gözlerini çizmeye umut dolu sözler duyardım bazen.
‘’Büyük adam olacaksın’’ derdin alaycı alaycı gülümseyerek.
Çoğu zamanda ‘’Kenan Evren senden iyi çizer’’ derdin,
Ne koyardı bana o laflar….
…………….
…..
……………………
Bu altıncı yılım.
Ben yine mezarının başında seni çiziyorum.
Sen yine bana bakıyorsun o alev gözlerinle…



Muhsin DEMİR
09 Kasım 2011