1
Yorum
2
Beğeni
4,5
Puan
705
Okunma
bu kaçıncı tehir
gelmek bilmedi sevinç
her durak her gar mesken oldu yüreğime
vuslata kaç var
keder birikti gözlerimde
gözyaşı kusar oldum
içimde sanki bir kan denizi
gölgemden kaçar oldum
bu kentin acı yamalı istasyonları
ağlayan kaldırımları
tek uğraklarım
beklemek yoruyor insanı
lacivert yüzler bulaşıyor gözlerine
hayal mi yoksa keder mi
ana kucağında bebek gibi
yerleşiyor hüzün başköşeme
elleri tırmık misali bir gökyüzü gece
bir köylü işçisi sanki
yeryüzüne çöktü mü
kan ve can her köşe
yine gelmedi sevinç
bir gece daha ısmarladı yalnızlığıma
bu sefer yağmur da söyledi masama
çalsın hayat yine en derinden ahı
kim susturabilir bu hicranı
ıslak avuçlarımdan elbet yükselir bir gün
vuslat yerine, bir şükür duası
- Abdullah Cemek
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz