ruhumu yırtıp damarlarımda yürüyen bir gecenin nikotin etkisi bu cümleler..
iki parmağı arasında dünyayı bir sigara izmariti gibi sıkıştırmış bir adamın,
ölümcül öyküsü biraz da.
ekmek kavgalarında nasırlaşmış elleri,
kış soğuğunun bir beton gibi çöktüğü yüzü,
ve ardında sorgusuz bir idamı saklayan gözleriyle,
kendisini çoktan terketmiş bir adamın,
kendi peşi sıra debelenişinin kelime karikatürü belki de.
gülücüksüz ama trajikomik,
sırsız ama bilinmeyen,
uygunsuz ama ahlaki bir aidiyetle,
sahipsizlik tasviri sadece.
efkar vurgunu bir yüreğin,
saltanat düşkünü bir esaretin,
öz saygı yoksunluğu cekmiş bir ademi’nin
natürmort yakarışı bir nebze.

bacası ayrılık tüten ölümler şehrinde,
ölümsüzlük iksiri aramanın nahoş tavrı ile..
kalbi tekleyen ihtiyar tedirginliğinde..
bembeyaz bir düşün kıpkızıl evreninde,
vuslata 5 kala.
"oysa ölüm yargısız bir infazın,
insafsız sadakatiydi.."
a
h
..

#abdullahcemek