Bu şehirde eştir, gece gündüze
Onun için horoz, ötmüyor ağbey.
Sokağı caddesi, insan kaynıyor
Sanırsın ki; Kimse, yatmıyor ağbey...

Masaları mermer, hep dört köşeli
Yerleri asfaltla, parke döşeli.
Neler gördüm, gurbet ele düşeli
Köyümün hayali, gitmiyor ağbey...

Apartmanın boyu, minare kadar
Bizim koca köyü, içine katar.
Çullusu, çulsuzu, fiyaka satar
Sermayesi boldur, bitmiyor ağbey...

Zengini zengindir, fakiri, Fakir
Köpeği Conidir, kedisi, Tekir.
Bakkal Musa ile, fırıncı Bekir
Veresiye ekmek, satmıyor ağbey...

Burda rağbet, yalan yanlış sözdedir
Çalan ile çırpan, hep, o gözdedir.
Diyordun, "Doğruluk bir hazinedir"
Hazineler para, etmiyor ağbey...

Geçmiyor burada, insani haklar
Birisi çalıyor, Diğeri saklar.
Makamı, her suçu, Aklayıp paklar
Çamura da atsan, batmıyor ağbey...

"Kul Hilmi" yim; İnan, kan ağlar gözüm
Bozulmadı asla, aynıdır özüm.
Ne kadar konuşsam, boşadır sözüm
Soysuzlara gücüm, YETMİYOR ağbey...