”yarınların belirginsizliğine akıyorken zaman
ötelenen güzelliklere kilitlenir bakışlarım;
asılı kalmış bir sessizlik sallanır dilimde..”

biraz kin biraz nefret
bir de zamansız kayıpların
ayaklanması göğsümde

seyrediyorduk öylece birbirimizi
son nefesini bekliyorduk sevginin
bir helallik verecek miydi bize

boğazımıza kadar borçluyduk
ödenir sanıyorduk borcumuz
içsel haykırışlarımızda

odam şaşkın
alışkın değil bunca soğuğa
gülüşlerin resmi yok duvarlarda
bir başınalık yansıyor aynada

şırıngasına alıyor acılarımı
zerk ediyor sayfaya
kim bilir bu kaçıncı eşliğim
kalemin kıvrak dansına


”sahi dilek tutabilir miyim bir sonraki dansa?”


"Hani o vurgun yediğim gün, neden bakamadın gözlerime, nedendi tutmayışın ellerimi. Sesini çıkaramayışının şaşkınlığındayım hala.. Hep aynı sahne, hep aynı tonlarla tekrarlanıyordu ve ben yeni vazgeçişlerde buluyordum kendimi.Şimdi ansızın geliveren, zamansız cümlelerin arasına saklıyorum seni, nereden geldiği belli olmayan ama hep benimle… "




Figen Yarar