--yetimhane koridorlarında küçük bir yürek--


I
yetimhane diyorlar buraya
bilmiyordum
babam sen öldükten sonra
buraya getirdi beni
’sana daha iyi bakacaklar yavrum ’dedi
benim gibi çok kardeşler
anneler varmış
boyununa sarıldım gitmesin diye
elini sımsıkı tuttum
babam elimi bıraktı arkasına bakmadan gitti
arkasından çok ağladım anne




II
beni içeriye aldılar
istemiyordum
alışmaya çalışıyordum
yeni annelere
yeni kardeşlere
arkadaşımla biraz oyun oynamak istedik oynadık
meğer yaramazlıkmış yaptığımız
buradaki anne çok kızdı arkadaşımla bana
kafalarımızı vurdu birbirine canımız acıdı
sen yanımda olsaydın
evimizde olsaydık
yaramazlık yapsaydım
sende Kafama vurur muydun?
canım çok acıdı ağladım
ağladım anne





III
pencereden dışarıya baktım
o anne yine kızdı
beni banyoya götürdü uzun saçlarımı kısacık kesti
sen örerdin o saçlarımı kurdaleler takardın
şimdi saçlarım kısacık erkek çocuk gibi görünüyorum
sıcak suyla yıkadı yandım canım çok acıdı
sen severek
okşayarak öperek yıkardın
suda böyle canımı yakmazdı
sen bakardın su sıcak mı soğuk mu diye
seni çok özledim anne



IV
senin gibi sever belki diye
buradaki anneye gittim
hadi beni sev dedim
itti beni yere düştüm canım yine acıdı
sen olsaydın beni severdin
canına can katarcasına severdin
severdin değil mi anneciğim
bütün anneler senin gibi sever sanırdım
buradaki anneler çok farklı



V
buraya gelmeyi ben istemedim
çok korkuyorum anne seni çok özlüyorum
hayatımın neden duvara çarpıldığını bilmiyorum
neyin yaramazlık olduğunu da bilmiyorum
aslında hiç bir şey bilmiyorum
ben küçüğüm anne
hayata yeni başlıyorum
hayat çok zormuş
çok korkuyorum çok
hadi neredeysen gel
sev beni anne
eğer tekrar gidecek olursan beni de yanında götür
seni çok özlüyorum

doyayım kokuna
doyayım sıcaklığına
hadi anne neredeysen gel şu yavruna



’Annesinin kollarında sıcaklığında uyurken şanslı çocuklar
Yetimhanede çocuklar "ANNE" resmi çizer ona bakarak uyurdu !"


MELTEM KINIC

Şiirime sesiyle hayat veren Ahmet Ormancı Hocama Teşekkür ederim saygılarımla..