Sevdan yalancıymış yalanlara sığınmak için bahane arama
Kafana koymuşsun bir kere
Kal dememin bir anlamı var mı sence?
Beni yine yalnızlığımla baş başa bırakıp gideceksin
Gitmesine gideceksin de…
Sonra ne olacak?
Dedim ya!
Sen gideceksin ben baharlarda yine üşüyeceğim
Kendimi sokaklara atıp
Koynumda sakladığım bir şişe öküz öldüren şarap ile
Parklarda ki bankların yalnızlığına ortak olacağım…

Her nereye baksam gelip geçen herkesi
Sana benzetirken
Aldırış etmeyeceğim bana tuhaf tuhaf bakmalarına.
Hep seni düşüneceğim, hasretin büyüdükçe büyüyecek
Özlemlerin acısı iliklerime kadar işleyecek
Aldırış etmeyeceğim önümden geçen insanların
Yalnızlığımı şamar gibi yüzüme vurup gülümsemelerine
Başka çıkar yolum yok ki özlemek tek çarem olacak
Hasretin yüreğimi yaksa da alıştım içimde ki yangınlara
Kendimi kaybedip boşa zaman geçirmeden
Yalnızlığımı da yanıma alıp ölesiye özleyeceğim seni…

Ne kadar çok sevsem de içim kin ile doluyor yaptıklarına
Kabul edemiyorum.
Gözlerim çarşaf gibi denizde takılıp kalıyor
Bir anda senin sessizliğin aklıma geliyor
Martılar yok olmuş
Sessizliği bozmak için denize fırlattığım taşlardan acımı çıkarıyorum
Bana çok uzaksın şimdilerde
Elimdeki taşları mümkün olduğunca uzaklara atmaya çalışıyorum
İşte deli gönül kendimi kandırıyorum
Güya taş attıkça sana yaklaştığımı hayal ediyorum…

Yıllar yılı cebimde biriktirdiğim kelimelerden kuracağım
Bütün devrik cümleler bir anımızı hatırlatacak
Sessizlik devam edecek takvim yapraklarından tek tek günleri çalmaya
Ömrümden bir gün daha giderken sensiz
Ve ben gülmeyi unutacağım…

Hani çok sevdiğin “ablam” dediğin
Ortak arkadaşımız var ya ikimizi de çok seven
Arayıp hatırımı soracak
Yalandan kim ölmüş ki ben öleyim!
“iyiyim” diyeceğim. Sadece iyiyim!


//Bunda böyle “yalanlar” dilime dolayacağım bizim şarkımız olacak…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
11.10.2014