Şu hayatta dert ve mutluluklar
acı ve çileler yaşadım...
ama hiç biri senin kadar yaralamadı beni

sen en iyi dostum
yarama en iyi merhemim
hüzünlü gecelerime dert ortağım
yalnızlığımda ise yoldaşımsın
ama şimdi sen yoksun....

sen gittin
gelmemecesine gittin
sen gittin dönüşü olmamacasına gittin.
gülüm
yalnız bıraktın beni
bana kalan ise kabuk bağlayan bir yara
şimdi o yara tekrar kanıyor gülüm
hiç dinmemecesine kanıyor
kanayan yara tekrar kabuk bağlar mı bilemiyorum....

güzelim
sen bilmez mi idin ki
hayatımın anlamı idin
bütün bedenim ’SEN’ derken
nereye gidiyorsun
kime yar olamaya gidiyorsun
niye bu ızdırabı kaderi tatma mı istiyorsun

tamam gittinde
niye sensizlikle inleyen bu kalbin yaşamasını istiyorsun
öldür ve git yaralı bırakma beni güzelim

sen ayrılıklara mı gidiyorsun
yoksa buluşmalara mı
beni benden alıp nereye gidiyorsun
gülüm
ama sana dur gitme demicem
çünkü:
sen benim kaderim isen
benden kaçışın yok
ama kader seni benden almışsa
ağlamaya da lüzum yok....

Serhat Yılmaz