bugün nedense birden bire
canımın içi neden ki sen düştün aklıma şıp diye
uzun uzadıya geçmiş dünleri yad ettim hissedişte özümleyerek
geçip de gitti tümden bütün günüm
bir benlik vardı yine gördüğüm mutlu-mutsuz düşüncelerinde
pustu yüreğim sıkıldı-darıldı sana şu an bile
sevinçlerim yine asıldı darağacına kasıldım mortluğa
yine büyüdü o gözbebeklerin çatılan kaşların arasından
çokça düşünceli bir haldeydi için bin pişman gördüm seni ya
benden kopmuş sandım
yoksa her zaman ki gibi yine ben mi aldandım

güvercin gibi bir konuşun vardı ya omuzcuma
dudakların kanatlanırdı yanağımdan doruğuna
kardelen gibi hep temizi-şahikayı arardın o ben miydim yoksa
başım döndü yine gül kokulum
çiçeğe kırağı düşmüş gibi ürperdi de birden içim.. üşüdüm
ve bir anlık o kaçak bakışlarına daldım
içten gelen bir iç çekiş gibi çöküşte-düştü sevdama
o an mıydı uyanmam.. yoksa
gözlerime aniden bir fal taşımı çarpmıştı

bir mutlu ve bir mutsuz düşünceler aldı beni
köhnemiş bir binaya dönen zihnimden
içim karardı kaldı kapısını kapattığın sevginle
duygular ne denli güçlü olsa da zeka aciz kaldıysa ne yapayım
kim çözer ki çift kalbin arasında ki bilmeceyi
kördüğüm olmuş ilişkiler nasılsa
rahatsız bir durum belki yamaçtan pat diye düşer gibi
İçin için kavruluşta da eridim kınım da
belki gereksiz bir düşünce belki de bir serap gibiydi tüm olanlar
sahi hiç olmadı mı bunlar
sen mi beni terk ettin-ben mi bir çözemedim de gittik ağyar
dedik ya zekamız hep aciz kaldı yar

mutlu- mutsuz bir kişilikle yaşam çabası içinde
düş gibi geldi bana geçmişin o siliksi izleri
düşüncesiz bir aptalın adımları gibi
döndük bir o yana bir bu yana
her şey tatsız bir çorba gibi akacağına boğar insanı
gel gör ki şu an içimde ne acılar kaynar.. yazık değil mi
oysa gözlerim çok iyi görür derdin peki niye görmedi
kör müydün yoksa
o nedenler bir incir çekirdeği eder miydi ki o kadar büyüdüler
bir hiçin içinde hiç neden yoktur neden
Neden hiç çarpı hiç hep sıfır doğar

beyaz ve küçücük değil miydi o panjurlu evimiz
çok mu küçük geldik yoksa içine ikimiz
çatısı mı çökmüştü de altından çıkamadık ezildik
yoksa şarkımıza ayak mı uyduramadık
Sen-bana ben- sana düşman kardeş miydik ki vurduk vurulduk
sen şimdi beni hiç hatırlıyor musun ki
hiç duramadın da geldin he hemen aklıma
küste olsa kız yine melek kadar güzeldin ya sen
belki ezelde kaldın ama düşlerim de
tüm yaşamım ancak senle kalabilir atide.. ya sen…





(23.10.2014) AZAP…