Kelimelerim yeterli sanıyordum
Bitti.
Her konuda çarelerim var sanıyordum
Bitti.
Çaresizim.
Halsizim

Olanları anlamak için yola çıkıyorum
Ne çare?
Bir sürü yalan
Diyorlar, bununla oyalan

Yiyorlar, içiyorlar, geziniyorlar
Ülkelerimizde cirit atıyorlar
Irzımıza, namusumuza göz dikiyorlar
Malımızı, mülkümüzü çalıyorlar
Yöneticilerimize talimatlar yağdırıyorlar
Karşı çıkanları, cani katil ilan ediyorlar
Ardından terörist damgası yapıştırıyorlar

Onlara def olun memleketinize diyemedik
İçimizdeki işbirlikçilerinin hakkından gelemedik

Kimi; yöneticiyim diye oturmuş tepemize
Kimi; aydınım diye yerleşmiş medya köşelerine
Kimi; parayla satmış aklını, kalbini, insan demek neyime?
Kimi; cahilliğini egemen kılmış dinime
Kimi; karışıyor sürekli yaptığıma ettiğime
Kimi; kurallar getirmiş dilime

Etmeyin beyler desem
Bey mi var ortada?
Etmeyin efendiler desem
Efendi mi var ortada?
Etmeyin insanlar desem
İnsanlık mı var ortada?

Söyleyin a dostlar ben ne edeyim?
Güzel yurdumdan nerelere gideyim?
Üç kuruşluk ömrüm var, heder mi edeyim?

Utanmadan çıkıp diyorlar, demokrasilerde çareler tükenmez
Buldukları her çare kendilerine kurtuluş, bizi ilgilendirmez

Yetimlerin hakkı yeniyor; sus
Milletin parası çalınıyor çırpılıyor; sus
Ülkenin her karışı satılıyor; sus
Güçlü devletler emir yağdırıyor; sus
Yöneticiler dize getiriliyor; sus
Yaşam hakkı elinden alınıyor; sus
İnsanımız, batılı devletler adına savaştırılıyor; sus
Müslümanlık bu değil desek hep bir ağızdan diyorlar; sus

Suspus olduk insanlık adına
Ülkemizi yar ettik çıkarlar için batıya

Üç kuruşluk petrol için, ne imanımız kaldı, ne de dinimiz
Üç kuruşluk mevkiimiz için, ne aklımız kaldı, ne de kalbimiz

Haydi dostlar siz söyleyin, ne olacak halimiz?

22.10.2014 – İzmir