Bir kelime ile doğdum

Ve yanıldım sonra

Bir kelime ile yandım ki

Ruhum dokunsallığını hissetti

Parmak ucu sadakatinde/

Duruldum

Ve bir nefeslik gücüm kaldı/

Sordum…

(Işığında yanmak,ışığında yanılmak
bir kelebeğin kanat/yürek acısıysa/yokluğunda uslanmak/
hangi dokunuşla yeniden doğmak/susarAK”…)

Çizilmemiş Atlaslarda

Ordular gördüm yenik

Ve ağaçlar hiç açmamış sabaha

Dal/budak bir gölgeye sinmiş

Düşlerinin sülfürü

Ve tuzu teninin/

İyodu sonra

İçine/ıslağına

Ve gömdüm parmak uçlarımı

Ve en çok/larımı

Eksilerek/eksilTERek

Tenindeki teri silerek

Ak/

Üç nokta illüzyonu

Ak/

Erken kalkılan sabahlara

Ayaz.

Çatlayan dudaklara

Ak/

Bentlerim parmak uçlarının istilası

Yak/

Islaktı hava

Ve yarı açık omuzların

Bir yağmura yakalandı

Kuş kanatlarında bahar hevesi vardı

Yankısında sesinin ki

Islanan kanatlarınla uçma bahsi vardı

Birkaç kanat telaşı içindeyken sen

Saçlarında güneş battı sonra

Gölgeler yeni uykuya dalmıştı

Sönmemiş kent ışıkları altında

Usulca sokuldu ve dokundu bir ten

Bir ten battı tenine ki

Bir öykü edası vardı eksik susuşlarında

Düşlerinde bir kadın sesi vardı hep/

//Gidişlerin tarihi yazılmıyor//

Bir zerre DÜŞerken kırıklarına saçlarının

Bir soruya bulaşıyor dudakların

Bir sonraya

Bir dileğe/tutulmamış

Bakir

Bir bedene ki

Tut/ma beni

Bir uçurumdan atlarken

Ve rüzgarıN değerken

SAÇ/larıma..







(...)








//ve sen ki
hiç bir noktalama işaretlerinden nasiplenmediğin için
durmadın/durulmadın//