Sana bu şiiri gecenin ardından yazıyorum
Kaçışıyor sanki benden anlatacak her ne varsa
Kaç şair kaç şiir geçti bir bilsen
Bilmez ki dize gelse de hece
Bende ki seni hiç bir şiir anlatamaz !

Bazen uzaklaşan bir ses oluyor yazdıklarım
Gönülden gönüle serbestçe gezinen
Kiminde dervişler diz çökmüş derin söyleşi
Kiminde peygamber hırkası
Hak yolunda dost eli Veysel Karani
Belki gönlümün umudu!

Ötme nefsimde kibir kuşları kalemim cahil
Yüreğim derin dehliz
Terini içmiş kelimelerde karınca saldırısı
Bir dua bir vuslat aslı beklenen bereket!

Bazen şiirler yazıyorum öylemesine
Sırtında gün serüveni
Kanatlanmış düşlerde her biri bin bir hikaye
Bir hoş oluyor içim teninin kokusu sinercesine
Aklıma geliyor içimi ısıtan sözlerin
Neşemi getiriyor bir hıçkırık
O an yürek kapımı açıyor kulak çınlaması!

Sana bu şiiri gidişinin ardından yazıyorum
Her ne varsa yarım kalıyor söyleyemediklerim
O an kulaklarımı çınlatıyor bir şarkı
İşte bu deyip
Özlemine yakıyorum bir sigara!

Aklıma geliyor işte
Dilek balonuyum sanki
Sorgusuzum hayallerin sonsuzluğunda
Nerden bileceksin ki
İşte öylemesine bir şey
O an toplu iğne celladım belki !

Gün geliyor enkaz şiirleri yazıyorum
Dilde yalan kandırılmış süt kesiği
Aynanın gözleri kör ediyor belki de
Belki işine gelmiyor sırtında heybesi
Bananeliğe çoktan alışmış!

Bilir misin bazen şiirlerde rüzgar olur
Temizler kaldırıma her ne düştüyse
Bazende aniden yağmura dalar
Kağıda yazıldığını düşünmeden
Adı bellidir nisan
Sulara karışır
Güneşe haberci !

Yağmurlar seni gözlerimde arar iken
Senden ne kalmış ise gönül rüzgarım demetliyor
Yanaklarımda yarım kalmış göz yaşım
Olsan da olmasan da
Aşkın neresindeyiz bilmem
İşte yazıyorum bir şeyler
İşte öylemesine!

NURTEN TARIM