Sesinde kilitlenmiş yorgunca kelimeler
Beliriyor uykumu örten düşüyle
Hüznün suskunluğunda bir adam
Yaşanmamış mevsimleri adımlarken
Sahra kumuyla ıslanıyor burukluğu!

Gitmelerin aldanışı mı
Gölgeme düşen habersiz dönüşler?
Ardım sıra benden geçişli anılar
Uykuma hapsederim gözlerini !

Güneşi yutmuş siyah!
Gizemli suskunluğunda ayaz!
Aklıma gelince aşk
Demliyorum kirpiklerimin gerisinde bulutları!

Geçmişten gelen bakışlar nedenlerime otururken
Teninden akan acılara cezveleşiyor yıldızlar
Sanki nefesimde arıyor ona geceleri öğreten kadını
Ve sen geliyorsun aklıma
Aklımda zindan ayrılığın soğuğu
Ses sıratında kelimeler suskun !

İçimde söndürdüğüm çok şey var
Sana ulaşmaya çalışıyor benden geçen gerçek
Sorguluyor yüreğimin delgisi!
Nefretime özlem oturuyor
Soru işaretlerin çengeli asılınca gırtlağıma
Kasım yağmurları yağıyor muhtaç olduğun gözlerime!

Titreme ben gibi
Beni gecelere bağlayan yıldız!
Güneşe yutulmuş gecemde
Ay sinesine atılıyor aşkın imzası!

Bir yanımda geceyi öğreten kadın
Diğer yanımda hüznün suskunluğunda bir adam
Vazgeçilmezliğin tanımsız sendromu
Çıkıp geliyor her akşam
Gönül sesime gam düşürüyor yorgun gülüşleri !

Ulaşırdım belki merihe kement atsam
Sevdam
Ah benim yorgun sevdam!

NURTEN TARIM