Karda kışta yerli yersiz
Yaz sıcağında
Bir bahar vakti,
Anlardan ömürlük
Günlerden sensizlik.

Ey ahir zaman
Belli ki bitimsiz,
Yoz varlıkların ıssız yalnızlığı
Kadar bakir ve kalıcı
Yadsımayacağın nice düş kırıntısı
Hanidir ulaşıp ulaşacağın
Varsın nihayete ersin
Baki kalan onca hatıra
Onca eksilti.

Eksilmek kadar müphem
Sonsuzluk kadar iklimsiz
Adı var ya da yok
Başı var sonu yok
Yine de esareti sürer
Olabildiğince kayıp mecalin
Sür git onca gaye
Avuç içi kalbe sığdığı kadar.

Adsız ülkelerin saklı insanları
Kadın erkek
Tükenmişliğin kucağında
Yana yakıla ağlar sabah vakti.

Geceler gebe hüzne
Hüzün eşlik edebildiği kadar
Tek bir sitem dahi
Neye yarar.

Senden taraf
Sana taraf
Biraz yanık biraz kof
Bir o kadar asil ve heybetli
Yoldaki çınar kadar.

Aydınlık ve saf yanım
Bitimsiz kaldı
Çocukluktan yadigâr.
Öğretiler en az sevgi kadar
Kopamadığım o çocuk yanım
Güllerin rengi
Karanlık en kâfir
En soluk düşman.

Devşirme çocuklar
Dünden miras
Sünepe sanrılar
Hey gidi hey koruk hayaller
Müphem çoğunluğun
Sakladığı o sancılı yarınlar.