2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1110
Okunma
Seni sevdiğim kadar beni sevmiş olsaydın,
Hayat denilen yolda, her engeli aşardık.
Elem, keder bilmeden, ele kulak vermeden,
İkimize bir dünya kurup orda yaşardık.
Ben Mecnun, sen de Leyla, âşk’tan mabet yapardık,
Âşk’ların zirvesinde, âşk’la dolup taşardık.
Hayat denilen yolda, her engeli aşardık.
İkimize bir dünya kurup orda yaşardık.
Yazık oldu sevdiğim geçip giden yıllara
O günlere dönmeye imkân mı var bir daha
Uzaklardasın şimdi, benden çok uzaklarda,
Kâlbimde hep kanıyor açtığın derin yara…
16.10.2014
Erman Ulusoy/ Kırklareli
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz