YASİN VEL KURANİL HAKİM
Melekler tuttu yasın,
Adı güzel, civan Yasin.
Önce gökler, sonra yerler ağladı,
Feryadın civanım Arş’a dayandı.
Piripak tertemiz Ruh’un,
Azrail’in Nurlu Kanatlarında,
Ulaştı Şüheda otağına.

YASİN VEL KURANİL HAKİM
Senki Ey Yasin,
Müslüman Türk’ün
Ve Müslüman Kürt’ün
Kadim Düşmanlarının
Ne ilk ne de son
Kurbanısın
Hem bu dünyada
Hem o dünyada
Ete kemiğe bürünmüş
Ruhsuz, Vicdan yoksunu
Bu hain alçakların
Davacısı olacak masum kanın

YASİN VEL KURANİL HAKİM
Onlarki;
Hem de kutlu bir görevinde
Kurban eti dağıtırken
Fakir fukaraya
Tenhada,
Hemde tek başına
kıstırdılar seni
Sırtlan sürüleri gibi
Kiminin elinde bıçak
Kiminin elinde benzin ve ateş
O narin bedenini parça parça edip
Vahşice ateşe verdiler.

YASİN VEL KURANİL HAKİM
Yasin civanım
Yasin Şehidim
Senle birlikte parçalandık
Ve senle birlikte yandık
Yüreğimize diğer Şehidlerimiz gibi
Sorulacak hesaplarımızın yanında
Senin kanınınkini de yazdık
YASİN



HAYRETTİN KIZILOĞLU