BİR DAHA TUTSİ OLMAYACAĞIM DİYORDU,AĞLAYARAK….
YALVARARAK,
Birdaha Tutsi olmayacağım…..
Bir kız çocuğu resim..
Ağlıyor, kan ve çamur içinde,
Yanında anası babası öldürülmüş!...
Başındaki zebanilere yalvarıyordu ,
Öldürmeyin!. bir daha Tutsi olmayacağım…
Ana babasında vazgeçmiş,
Kendi ırkından vaz geçmiş
Yalvarıyordu….
Yaşamak için..
Güney Afrikada bir yerlerde.
Soykırım yapılıyor,dünya seyrediyordu,
Gazetecide fotoğraf çekiyordu!
Bir resim..
Rüyalarıma giren….
Bir yanım, ölümsüz devrimci,
Bir yanım korkak.
Ya korkarsak, ya bırakırsak,
Meydanları….
Ya ,zapt olursak.
Askerim, polisim vurursa beni!..
Seni, bizi……
Devrimcileri Atatürk’çüleri..
Kalırsa ortada çocuklarımız, torunlarımız,
Kızlarımız,
Namusumuz…..
Kadınımız….
Ya bağırırlarsa bizden sonra,
Öldürmeyin…öldürmeyin beni!..
Bir daha Atatürk’çü çocuğu olmayacağım diye.
Bir daha vatansever olmayacağım diye…..
Ben işte bundan çok korkuyorum…
Çok korkuyorum…
Korkumdandır cesaretim….
Korkumdandır cesaretim.
Dik duracağım…..
Bırakmayacağım meydanları….
Geleceğimize kol kanat olacağım…
Hadi korkmayalım….
Korkunun torunlarımıza faydası olmaz…
Meydanı zebaniye bırakmayalım..
Cezadan kork, maldan kork….
Tek, tek kaybolursak……yazık olur.
Koca Atatürk’ün emaneti cumhuriyet
Kaymasın ellerimizden….
Geleceğimiz, gülsün,
Güneşi görsün!...
Korkmayalım..
Dayanalım, diş ile, tırmık ile,
Dayanalım…..
SENİNLE BENİMLE, BİZİMLE….

İbrahim Türkoğlu