7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1134
Okunma
Yalnızım, herkesten uzak,ormanda bir kulübede.
Her sabah sıkıntısız uyanıyorum, kuş sesleriyle.
Kulübemin arkasında çağlayıp akıyor deresi...
Kulübem ağaçtan, kırmızı kiremitli,çok penceresi.
Kaçıyorum insanlardan, kaldım doğa ile başbaşa.
Huzur buluyorum doğada, daha ne isterim başka.
Kalabalık içinde yalnızlık hissederken, bimem neden?
Bu sessizlik içinde; kafam dinç, huzur buluyorumben.
Odunların çıtırtısı ile yanıyor ocak, keyif sonrası...
Ocakta demlenen çayın başka oluyor, tadı, sefası.
Bir ömür tüketsem, hüç yalnızlık çekmem doğada...
Kalabalıktan bıktıysan dostum; tavsiyem bu; sana da.
Cevap Yaz